Vanmorgen zijn we na een heel beperkt ontbijt (daar hebben ze in sommige hotels toch nog veel te leren…) en een blitzbezoek aan de Gap-store op Hollywood Boulevard (in de outletstore in Nevada waren ze een alarm vergeten te verwijderen, moest er dus nog afgehaald worden) doorgereden naar de stranden van LA. We stonden geparkeerd tussen Venice Beach en Santa Monica Beach en zijn eerst naar Venice Beach gewandeld, dat vol staat met kleurrijke(soms wel vervallen) huisjes en waar steeds een soort hippiemarkt staat. Het loopt er ook vol wannabe’s (die delen hun cd’tjes uit in de hoop beroemd te worden, zélfs België lijkt hun “great”!:-)) en zwervers, en dan zijn er ook nog de bodybuilders op Muscle Beach. We hebben er geluncht en konden ondertussen de match Oostenrijk-Duitsland op groot scherm volgen (België-Turkije zal niet interessant genoeg geweest zijn).
Van Venice Beach zijn we dan langs het strand helemaal teruggelopen naar Santa Monica,waarbij we langs de typische redderscabines (mét de oranje Baywatchboei!) op het strand kwamen. Santa Monica is bovendien ook gekend voor de pier, waarop een klein pretpark staat:
Het was de bedoeling om nog door te rijden naar Malibu, hét Baywatch-strand, maar we hadden de typische redderscabines al in Santa Monica gezien en dan zou het te laat worden om nog wat in Santa Barbara rond te lopen. Een geluk dat we hadden beslist om door te rijden, we hebben namelijk anderhalf uur verloren om LA uit te rijden (dan zijn er 6 rijvakken en staan die allemaal stil!). De weg naar Santa Barbara was wel heel mooi door de Californische heuvels, voortdurend met aan de ene kant de oceaan en de palmbomen en aan de andere kant de wijngaarden (spijtig dat we geen tijd meer hebben gehad om een wijnproeverij te bezoeken). Onderweg kregen we ook regelmatig gezelschap van een troep pelikanen.
Santa Barbara is een gezellig en mooi stadje gelegen in een baai aan de oceaan. We hebben er wat rondgewandeld in de hoofdstraat, maar ook aan het strand en op de pier. Wat ons vooral fascineerde was de vreemde manier waarop de pelikanen zich in zee storten. Het is alsof die totaal niet weten hoe ze elegant op het water kunnen landen en dus stoppen ze opeens met vliegen en vallen dan loodrecht, hun kop naar beneden, met grote snelheid in het water, blijven een tijdje onder (pikken ondertussen een visje mee?) en komen dan weer boven om nog wat te drijven. Best wel grappige dieren!
Vanavond zijn we nog heerlijk gaan eten in The Boathouse (bedankt voor de tip, Stephanie!). Dit restaurant is schitterend gelegen: afgelegen, een eindje buiten Santa Barbara, beneden aan de kliffen, langs de oceaan. Het was vanavond heel winderig en fris en daarom hebben we toch maar binnen gegeten. Normaal kun je hier scholen dolfijnen zien voorbijkomen, maar we hebben er geen kunnen spotten, ook de andere mensen in het restaurant niet. Het eten was echt wel de moeite: Kenneth had gegrilde steak met scampi’s en ik had perfect gegrilde tonijnsteak, mmmh!
Morgen staat een heel lange rit op het programma naar Monterey, langs één van de mooiste wegen van de USA, over de kliffen van de Californische kust. Helaas is een deel van die weg enkele weken geleden weggespoeld door een modderstroom waardoor we een lange omweg moeten maken om er te geraken. Een ander minpunt wordt het weer. Volgens de voorspellingen gaat het de volgende 2 dagen zwaarbewolkt zijn en veel regenen (morgen 90% kans). Afwachten en hopen dat het al bij al nog meevalt…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten